De tweedehands hardtop die ik alweer een hele tijd geleden heb aangeschaft ziet er niet meer zo fris uit. Dat mag, het is een tweedehandsje nietwaar. En da's eigenlijk best fijn, want dan durf je er ook her en der een stuk schuurpapier tegenaan te zetten. Gaat wel weer een heleboel tijd in zitten. Op het moment dat ik dit schrijf is er trouwens al een heleboel tijd in gaan zitten. Dus bij dezen even een update.
Eerst maar eens enkele details. De hardtop is er een in de typische Burton Car Company-kleuren; oranje en zwart, met de website onder het achterruitje. Daar gaan we natuurlijk afscheid van nemen. Ik denk dat als je in een Burton rijdt je al genoeg reclame maakt voor BCC. De kleur wordt (waarschijnlijk) gewoon helemaal zwart, net als de body.
 |
| Misschien iets te vast aangetrokken? |
 |
| ..en wat spanning in het polyester. |
Wil je dit weer een beetje fraai krijgen moet je ferm ingrijpen. Je weet wel, zachte heelmeesters... Dus de powerfile en de Dremel komen weer tevoorschijn.
De rand heeft van onderen een holle vorm. Hier zit normaliter nog een stuk chassisband onder geplakt. Mooi om af te dichten, maar het risico van spanning in het laminaat als de bevestigingsschroeven te vast aangedraaid worden ligt op de loer. De pasvorm is trouwens sowieso niet super en dat helpt niet mee:
 |
| Je kijkt zo naar buiten onder de rand van de schelp door. |
Om de schelp beter op de body aan te laten sluiten wil ik een dikke rups plamuur onder de rand smeren. Vervolgens wordt dan de schelp op de juiste positie op de body gedrukt. Als dan het plamuur uithardt, zal de schelp de vorm van de body precies aannemen. Dat is althans het idee.
Om dit plan goed uit te voeren moet de schelp wel precies op de juiste positie geplaatst worden. En dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan. De hardtop heeft op zijn zachts gezegd een uitdagende pasvorm. Om de schelp goed te plaatsen moet de gehele hardtop geplaatst worden. Dus ook de vleugeldeurtjes.
Nu kan de kier tussen de deur en de schelp gesteld worden. Daar heb ik wat latjes voor gebruikt. Maar zelfs dan kreeg ik de onderdelen niet fijn uitgelijnd. Daarom heb ik ook nog wat gaatjes geboord om de deurtjes met wat boutjes/moertjes te bevestigen aan de achterschelp. Die gaatjes plamuur ik later wel weer dicht.
 |
| Latjes, boutjes en moertjes... |
 |
| ...en aan de andere kant ook. |
Nu alles ten opzichte van elkaar juist zit - weliswaar met nog best wat spanning - staat de achterschelp op zijn plek. Tijd om de bevestigingsgaten te boren. Normaliter vijf gaten, maar ik wil nieuwe gaten boren en - net als bij de spatborden, eigenwijs als ik ben - iets méér dan BCC voorschrijft.
 |
| Nieuwe gaten. |
 |
| Op zijn plek. |
Nu de plaats van de schelp 'definitief' is, kan de rand aangesmeerd worden. Ik heb gekozen voor epoxy-plamuur. Is iets duurder dan polyester-plamuur, maar heeft - ook op polyester - een betere kleefkracht. Bovendien krimpt het niet, zoals polyesterplamuur wél een beetje doet. De onderrand heb ik met de powerfile goed opgeruwd. De body had ik al beplakt met schilderstape, maar daarop heb ik plastic tape geplakt en die heb ik nog ingesmeerd met wax. Dit om de plamuur maar niet op de body te laten plakken.
 |
| Afstandhouders. |
Met afstandhouders is wat ruimte geschapen om goed wat plamuur onder de rand te krijgen. Nadat er genoeg plamuur onder de rand zat, zijn die afstandhouders verwijderd en zijn de bouten licht aangedraaid. Die bouten zijn vooraf voorzien van kaarsvet zodat ze later wat gemakkelijker los komen.
 |
| Kaarsvet op de bouten. |
 |
| Lekker in de plamuur gedrukt. |
Nu uitharden en hopen dat de rand goed los komt. Met wat motivatie is dat goed gelukt.
 |
| Na lossing ziet de rand er zo uit. |
Met een stukje grof schuurpapier is de rand netjes geschuurd. Vooral in de hoeken zit er best een dikke rand plamuur onder. Dat zijn vast de plekken waar voorheen de meeste spanning ontstond.
 |
| De rand van onderen gezien. |
Natuurlijk nog even kijken of de schelp nu beter past:
 |
| Even passen... |
Daar lijkt het wél op 😁. Geen kieren meer, dus voorlopig blij met het resultaat. Maar we zijn nog lang niet klaar, dus er komen nog wel wat vervolgberichtjes.
