Ruitenwisser

Bij de keuze voor de hoge voorruit hoort automatisch dat er ook ruitenwissers aanwezig moeten zijn. In een eerder bericht is de werking van het ruitenwissermechaniek onderzocht om zo de aansturing te doorgronden.

De ruitenwisserinstallatie.

Aan het stangenstelsel is te zien dat de wissers in tegengestelde richting bewegen. Dat past bij de klassieke look die nagestreefd wordt. De gaten van de ruitenwisserasjes moeten hierdoor wel symmetrisch t.o.v. het midden in de body geboord worden. Omdat bovenstaand mechaniek op een montageplaat geleverd wordt, komt het met de positie van die gaten wel goed. In de handleiding worden de gaten trouwens uitgemeten vanaf het midden van het gat van het rechter motorkapscharnier, maar ik vertrouw toch liever op de echte hardware en gebruik de montageplaat als soort van mal. Het middelste gat is tenslotte bij het monteren van de voorruit al bepaald (zie vorig bericht).

Voordat de ruitenwisserinstallatie gemonteerd wordt moet deze uit elkaar gehaald worden. BCC heeft overal gekleurde stickertjes geplakt, zodat je later het geheel weer foutloos in elkaar kunt zetten.

Borgclipje

Eerst wordt het borgclipje verwijderd. Onder de borging zit een sluitring en een rubberen ringetje. De asjes kunnen nu uit hun 'schacht' geschoven worden. Ze zitten echter nog met de stangetjes aan de ruitenwissermotor. De kogelkoppeling bij de motor wordt losgemaakt door eerst de borging los te klikken en te verwijderen. Vervolgens kan de kogel uit de cup gewipt worden.

Voorbeeld van de borging.

Het geheel van asjes, stangetjes, veertjes, ringetjes en clipjes.

Nu alleen de doorvoerschacht nog demonteren. Dit doe je door de grote moer aan de onderkant los te draaien.

M12-moer los.

Alle onderdelen van de schacht.

Beetje gepolijst 😎.

Nu kan de montageplaat onder het dashboard bevestigd worden met de middelste schroef van de voorruit. Alleen wil ik de ruitenwissergaten niet al te dicht op de voorruit hebben. De handleiding schrijft al dat je het geheel zo ver mogelijk naar voren moet plaatsen. Ik wil dus nog enkele millimeters verder dan dat het slobgat toelaat. Daar gaat dus het spreekwoordelijke mes in.

Het slobgat opengezaagd.

Met een dun boortje worden de ruitenwissergaten voorgeboord. Nu is in ieder geval de positie in de links/rechts-richting duidelijk.

Alvast een klein richtgaatje boren.

Om de definitieve locatie van de gaten te bepalen wordt eerst een malletje van karton gemaakt. Hiervoor wordt het karton eerst op de gaten in de montageplaat gedrukt en wordt zo de plek van de gaten nauwkeurig overgenomen. Die gaten worden vervolgens uitgeknipt. Met deze mal worden de gaten op een stukje schilderstape overgeschreven op de body.

Met een lamp van onderen zijn de voorgeboorde gaten goed te zien.

De plek van de gaten is overgenomen...

En met de Dremel zijn de gaten vergroot.

Met een klein schuurtonnetje op de Dremel zijn de gaten op de juiste grootte en in de juiste richting te schuren. Met een M12-bout is steeds de passing met de buisjes die gelast zitten op de montageplaat gecontroleerd. Die buisjes wijzen natuurlijk schuin naar achteren, maar ook lichtelijk schuin naar het midden (van bovenaf bekeken).

Past...

...en ziet er goed uit.

The proof of the pudding is in the eating, ofwel maar eens kijken of het allemaal goed past door beide M12-bouten én de bling-bling-hoe-noem-je-die-dingen te passen.

Dat ziet er qua passing, positie en schuinte prima uit.

Tussen dat bling-bling-ding en de body wil ik nog een rubberen ringetje plaatsen om zo te voorkomen dat er water naar binnen kan lekken.

Uitgeknipt rubbertje.

Nu wordt het geheel definitief (!?) vastgezet. Maar niet voordat alle schachten en asjes voorzien zijn van wat vers lithiumvet.

De schachten zitten op hun plek.

De M12-moeren onder het dashboard kunnen nu vastgedraaid worden. De middelste M6-bevestiging (het opengezaagde slobgat) wordt hiervoor even losgedraaid zodat er geen spanning op ontstaat.

M12-moeren vast en middelste moer wat los.

Als de M12-moeren vast zitten, heeft de montageplaat van de ruitenwissermotor zijn definitieve plek aangenomen en kan de middelste verbinding ook aangedraaid worden. De ruitenwisserasjes kunnen nu terug in de schacht.

Vervolgens het rubberen ringetje...

...de sluitring...

...en het borgclipje erop.

Onder het dashboard kan de kogelverbinding met de ruitenwissermotor ook weer hersteld worden.

Alles zit vast!

De ruitenwissers zelf moeten nog even op hun beurt wachten. Het is nu nog wat stoffig in de garage en dat wil ik ze niet aandoen 😉.

Op bovenstaande foto is trouwens een cliffhanger naar het volgende bericht zichtbaar. De sleuven van de ontwaseming.

Voorruit

De meest gekozen voorruit voor een Burton is de zogenaamde hoge voorruit. Daar is een aantal goede redenen voor.

Hoge voorruit (www.burton2cvparts.com)

De alternatieven zijn o.a. de lage voorruit (is eigenlijk het mooist):

Lage voorruit (www.burton2cvparts.com)

Of nog spartaanser, de Brooklands-ruitjes. Daar heb je er dan wel twee van nodig:

Brooklands aeroscreen (www.burton2cvparts.com)

Een belangrijk voordeel van een hoge voorruit laat zich raden. Meer comfort. Bij de lage voorruit en zeker de Brooklands aeroscreens ga je zeker meer vliegen vangen. Er is echter een andere reden om voor een hoge te kiezen, en dat is het feit dat een dak (soft- of hardtop) alleen maar past bij een hoge voorruit.

Er is echter ook een nadeel: bij de hoge voorruit moet je van meneer RDW/APK ook een ruitenwisser, ruitensproeier én ontwaseming hebben. Die ruitensproeier is al geregeld, dat geldt echter nog niet voor de ruitenwisser en de ontwaseming.

Eigenlijk kun je die drie niet los van elkaar zien. Ik ga er echter drie losse berichten van maken, beginnend met de voorruit.

Netjes ingepakt.

Voorruit met toebehoren.

De voorruit wordt met vijf boutjes vastgezet op de body. Eentje precies in het midden en aan beide zijkanten twee stuks. De positionering van de voorruit komt erg nauw. In de handleiding wordt deze uitgemeten vanaf het midden van het gat van het rechter motorkapscharnier. Belangrijk, want je komt zo niet echt in het midden uit en dat is de bedoeling 😏. Ik heb nog even de voorruit 'droog' gepast en kwam nog enkele millimeters naar links uit. Ook kwam ik nog wat verder naar achteren uit. Weer een paar millimeters. Omdat je nu nog niet precies weet wat de consequenties van een afwijkende plaats van het middelste gat zijn, is het vrij spannend om dat gat 'definitief' te boren.

De ruit wordt - nu nog zonder rubber strip maar wél met de rubberen driehoeken aan de zijkanten - in het midden vastgezet met een M6-bout.

Passen, afteken, opnieuw passen enz...

Vervolgens worden de voorste gaten van de typische driehoekige zijkanten bepaald en in de body geboord. Ik heb best wat gedoseerde kracht gebruikt om die eerste zijgaten te bepalen, zodat de ruit zo goed mogelijk aansluit op de body. Iets wat sowieso niet 100% is, maar dat hoort klaarblijkelijk bij een kitcar. Na een M5-boutje in het gat gestoken te hebben worden de achterste gaten van de driehoek bepaald. De schuinte van de ruit is nu nog enigszins aan te passen, rekening houdend met de afstand tussen bovenkant ruit en de bodyrand achter de bank. Die afstand is dan weer belangrijk voor de passing van de soft- of hardtop. Pfff, veel zaken om rekening mee te houden.

Beide boutjes in 'de driehoek' bevestigd.

Nu de ruit even tijdelijk op zijn plek staat, zijn er drie zaken die 'definitief' afgetekend kunnen worden:

• De plaats van het ruitenwissermechaniek en hiermee...
• ...de gaten voor de ruitenwisserasjes.
• De sleuven voor de ontwaseming.

Nu hoor ik de Burton-bouwers denken: de plaats van het ruitenwissenmechaniek ligt nu toch óók vast, want die zit toch (o.a.) vast aan dezelfde middelste bout als waarmee ook de voorruit vast zit? Ja klopt, maar dan loop je het risico dat de ruitenwisserdoorvoergaten (3 x woordwaarde) wel erg dicht of misschien wel tegen de onderste rand van de voorruit komen. Dat wil ik liever niet, dus ga ik het mechaniek een halve centimeter verder naar voren plaatsen. Het slobgat in de bevestigingsplaat van het ruitenwissermechaniek is hiervoor niet groot genoeg, dus daar wordt nog aan gesleuteld.

Nog steeds hoor ik de Burton-bouwers denken: de sleuven voor de ontwaseming zijn ook gerelateerd aan het middelste gat. Toch? Ja ook dat klopt, áls je gebruik maakt van het ontwasemingsplaatje van BCC. En dat doe ik niet omdat ik (1) de ontwaseming meer uit het midden van de voorruit wil hebben. En bovendien (2) komt er een vrij groot display in het midden van het dashboard waardoor het in het midden onder het dashboard wel eens dringen zou kunnen worden.

Twee onderwerpen voor twee aankomende berichten.

Maar niet voordat de ruit definitief vastgezet wordt. Nu wél met rubberen strip aan de onderkant.

Rubberen strip in de onderrand van de ruit.

Schuin afgesneden aan de zijkanten.

Het plaatsen van de ruit gaat nu een stuk moeilijker omdat de rubberen strip ingedrukt moet worden. De gaten aan de zijkant waren wat moeilijk te vinden. De ruit zit nu heel erg strak vast.

Wordt vervolgd...

Kachelbediening

En ik maar denken dat ik in de zomervakantie wel wat meer aan de Burton zou gaan werken. Niets is minder waar. We zijn met de T2 bijna drie weken naar Scandinavië geweest en samen met de voorbereidingen hiervoor heeft dit het grootste deel van de vakantie opgesoupeerd. Is dat erg? Nee, want het was een fantastische road trip door Denemarken, Zweden en Noorwegen. Het zijn drie mooie landen waarbij Noorwegen inmiddels onze favoriet is. Wat een prachtige natuur.

Aan een meer in Zweden (hoe kan het ook anders).

Waterval in Noorwegen.

Preikestolen (de preekstoel) in Noorwegen.

Mooi, maar terug on-topic: ik weet niet hoe jullie het ervaren, maar ik heb de kabelbediening van de kachel altijd een beetje moeizaam gevonden. Meestal loopt het wat stroef en de kabels zitten eigenlijk altijd een beetje in de weg onder de motorkap. Omdat er in mijn Burton toch al enkele microcontrollers komen te zitten, opent dit de mogelijkheid voor een elektromechanische aansturing. Bijvoorbeeld met een RC-servo. Die heb je in alle soorten en maten en ook spatwaterdicht.

De aansturing van een RC-servo is behoorlijk gestandaardiseerd. Ze worden aangestuurd met een soort van pulsbreedte-sturing, waarbij de breedte (tijdsduur) van de puls bepalend is voor de hoekverdraaiing van de servo. De servo gaat in de middenpositie staan als de puls een breedte heeft van 1.5 ms. De servo gaat naar zijn 'minimale' hoek als de pulsbreedte 1.0 ms is en gaat naar zijn 'maximale' hoek als de breedte 2.0 ms is. Het is gebruikelijk dat er met een frequentie van ongeveer 50 Hz pulsen verstuurd worden naar de servo - hoewel dit bij moderne servo's niet meer zo kritisch is. Het is sowieso een feit dat servo's van verschillende fabrikanten op detail net effe anders reageren. Testen dus...

De servo wil ik dicht bij de klep monteren. Aan de warmtewisselaar dus. Eerst maar een beugel voor de servo maken.

Stukje aluminium hoekprofiel.

Geborstelde look (Scotch-Brite)

Die servo moet erin.

Past...

Nu nog de beugel voor de bevestiging aan de kachelpot/warmtewisselaar. De klep van de kachelpot zit al met twee boutjes bevestigd, daar wil ik de servo ook aan vast maken. Ook daar komt een hoekprofiel van pas.

Beugel voor aan de kachelpot (links).

Beugeltjes aan elkaar...

...en servo weer terug.

De servo-arm wordt met een draadeind M3 en twee kogel-links verbonden met de arm van de klep. Alleen moet ik nog iets bedenken voor de bevestiging aan de klep-arm. Da's een stang van precies 5 mm dikte. Ik twijfelde tussen een klem maken met de 3D-printer, of een klemmetje maken uit aluminium. Ik heb voor dat laatste gekozen.

5 mm dik, 10 mm breed.

Een paar gaatjes verder en we hebben een klem:

Een beetje Meccano is het wel 😉

De linker kachelpot.

Bij de linker kachelpot werkt het prima. Bij de rechter kachelpot loopt de klem echter aan. De boutjes steken te ver onder de klem uit.

De boutjes lopen tegen de kachelpot.

Door de boutjes om te draaien en te verzinken, kan dit probleem opgelost worden.

Beter!

Nu nog 'even' testen met een klein Arduino-programma om de minimale en maximale uitslag van de servo te bepalen.

Voor het eerst de laptop erbij...

Zal niet de laatste keer zijn dat de laptop erbij gehaald moet worden 😁.