Klem voor de bougiekabels

Ik kon het toch niet laten om alvast een klem te ontwerpen voor de bougiekabels. Die kabels lopen vanuit de bougie tussen het polyester van het neusstuk en de warmtewisselaar door, via de koplampbeugel naar de bobine. Ze zitten nu nog met een klittenband-kabelbinder aan de koplampsteun bevestigd, maar daar ben ik eigenlijk geen voorstander van. Liever wil ik ze met een klem aan de beugel bevestigen. Zo'n klem ontwerpen en maken stelt niet zoveel meer voor met de 3D-printers van tegenwoordig. Voor het ontwerpen van eenvoudige beugeltjes en klemmen gebruik ik altijd Tinkercad. De koplampbeugel heeft een diameter van 22 mm, de bougiekabel 8 mm.

De klem in Tinkercad.

De klem wordt geprint in PETG. Mijn huidige favoriete filament voor onderdelen aan de Burton. Na het printen en verwijderen van steunmateriaal zijn de diverse gaten nog even netjes opgeboord met de kolomboormachine. De klem wordt gesloten met twee inbusboutjes.

De klem in levende lijve.

Eerste klem in functie.

Morgen maar een paar klemmen extra printen, want dit werkt prima zo.

De koplampbeugel - Deel 2

In het vorige bericht stond al dat de koplampbeugel een multifunctioneel beugeltje is. Zo zit hier o.a. de motorkapstang aan bevestigd. Hiervoor moet nog een rubbertje geplaatst worden. Het originele rubber van de Eend is nog in prima conditie.

Het rubbertje.

De koplampbeugel is natuurlijk - zoals de naam al doet vermoeden - primair bedoeld om de koplampen te bevestigen. De handleiding schrijft dat de elektrische bekabeling vanuit de koplamp door een gat in het onderliggende polyester gevoerd moet worden. Maar dat vind ik minder fraai. Ik kies er liever voor om - net als een aantal Burton-bouwer vóór mij - de kabels door de koplampbeugel te laten lopen. Hiervoor wordt een viertal gaten in de beugel geboord.

Eerst met een dun boortje voorboren...

...en dan het gat uitboren.

Aan de binnenzijde heb ik het gat dichtbij de bevestigingsflens geboord. Hier komen de kabels dan weer uit de beugel. De gaten zijn 10 mm groot en nog met de Dremel ontdaan van bramen en scherpe randen.

Twee van de vier gaten.

Als derde wordt de bobine meestal ook aan de koplampbeugel bevestigd. Aan de rechterkant is hier ruimte voor. Wel een mooie verwijzing naar de originele Eend: ook daar zat de bobine bevestigd aan de koplampbeugel. Over bobine gesproken, de huidige 'originele' bobines - je weet wel, die zwarte gevuld met olie - hebben geen beste reputatie. Er zijn inmiddels prima alternatieven op de markt. Veelal komen ze uit de after market motor-scene. Ik heb gekozen voor de variant van Dynatek. O.a. te verkrijgen bij Le-Patron. De beugels die erbij geleverd worden zijn niet zo geschikt voor de Burton-koplampbeugel omdat ze uitgaan van een grotere buisdiameter.

Die gaan het niet worden.

Dus ga ik zelf weer iets knutselen. Hoort er beetje bij als je een kitcar aan het bouwen bent ;-). Het wordt in ieder geval een oplossing met M6-boutjes, -ringen, ronde koppelmoeren en nog wat extra gaten in de beugel.

De onderdelen.

De gaten zijn aan de bovenkant van de beugel 10 mm en aan de onderkant 6 mm. De koppelmoeren worden in het bovenste gat getikt.

De koppelmoeren in het gat...

...en gefixeerd via de onderkant.

Zo ontstaat er mooie constructie om de bobine te bevestigen op voldoende afstand van de beugel zelf:

En zo ziet dat er onder de motorkap uit:

Misschien ontwerp ik nog een klemmetje om de bougiekabels aan de koplampbeugel te bevestigen. Iets voor later...

De koplampbeugel - Deel 1

Waar de koplampbeugel van een Eend bevestigd zit aan het chassis, is het maar goed dat dit bij de Burton niet zo is. De body van de Burton staat iets schuin op het chassis (althans dat wordt in het algemeen geadviseerd), dus dat zou er niet uit zien. Het is dus logisch dat de lampen op een of andere manier bevestigd worden aan de body zelf. Hiervoor verkoopt BCC een speciale Burton-koplampbeugel. Deze is gemaakt van een stuk pijp/buis van RVS met de juiste vormen en enkele flensen voor de bevestiging aan het polyester front. Verder zit er nog een flensje aan voor de motorkapstang én is er plek om de bobine te bevestigen. Een multifunctioneel beugeltje nietwaar.

De beugel is van RVS, maar dat je nu kunt zeggen dat'ie er fancy uitziet... niet echt nee. Het RVS is mat van kleur en de pers/buig-strepen zijn nog duidelijk zichtbaar. Niet erg onder de motorkap, maar de zichtbare delen waar later de chromen koplampen op komen mogen er van mij wel wat blinkender uitzien.

Dit mag wel wat flitsender.

Met een wit "broodje" polijstmiddel is RVS op te poetsen tot hoogglans. Met een polijstschijf in de boormachine en een beetje geduld moet dit wel lukken.

Beter!

De beugel wordt bevestigd aan de opstaande rand van het neusstuk. Hiervoor moeten twee uitsparingen gemaakt worden in deze rand. De beugel moet zo diep in de rand zitten dat deze aanligt op het horizontale deel van het neusstuk. Bij mij komen deze uitsparingen op ongeveer 60 cm van het uiteinde van het neusstuk uit. Het was trouwens nodig om de flens nog een beetje bij te buigen om het polyester goed te volgen:

Beetje bijbuigen.

Ongeveer 60 cm.

Met een schuurtonnetje op de Dremel is de uitsparing gemaakt. I love the smell of polyester in the morning. De aansluiting op de steun wil ik zo strak mogelijk hebben. Hiervoor maak ik 'm een beetje schuin in de polyester rand door de Dremel in de richting van de tegenoverliggende uitsparing te houden. 

Beetje schuin en tot op het vlakke deel.

Past best lekker.

Om intrekken van vocht tegen te gaan - en voor het mooie - is het blanke polyester nog voorzien van enkele lagen zwarte lak. Hetzelfde geldt voor de gaten die nog geboord zijn voor de boutjes.

De boutjes, moertjes enz.

De beugel in zijn geheel.

Detail.

Nu kan de beugel afgetekend worden op de motorkap. De uitsparing in de motorkap maak ik wel wat ruimer zodat een-en-ander nog wat kan bewegen ten opzichte van elkaar.

Dezelfde exercitie bij de motorkap.

Wat ruimere passing.

Misschien dat ik hier nog zo'n mooi blinkend sierplaatje omheen bevestig. Maar voorlopig is het lijstje weer één regeltje korter geworden.

Bolling motorkap

Bij het passen van de motorkap viel al snel op dat deze een bolling heeft die niet goed past bij de body. En anders dan verwacht zakt de motorkap niet door - wat ik bij ander Burtonbouwers nog wel eens gezien heb - maar is de bolling juist te groot. Dan zal er wel een nieuwe (of in ieder geval andere) mal gebruikt zijn - versie 2.0 of zo. Of de motorkap is te snel uit de mal gehaald en is daarna gaan doorhangen. Wie zal het zeggen... Eerst maar eens de motorkapscharnieren plaatsen en kijken hoe het er dan uitziet.

Meten...

Dat begint met meten, meten en nog eens meten. In de body zelf zitten al gaten, dus die kunnen als uitgangspunt genomen worden. De afstand tussen die gaten wordt ook de afstand tussen de gaten in de motorkap zelf. Voor het mooie zouden de scharnieren naar voren misschien wat taps toe moeten lopen, maar dat werkt niet bij het openen van de motorkap. Ze moeten parallel gemonteerd worden en bovendien haaks op de naad tussen motorkap en body. In de motorkap zitten kleine holletjes waar de gaten geboord zouden moeten worden, maar ik zit daar toch net effe naast.

Eerst met een dun boortje...

...daarna op maat geboord.

Na het bevestigen van de motorkap aan de body wordt duidelijk hoe groot de bolling in werkelijkheid is. Dat valt nog niet mee:

De bolling.

Ik heb wel eens ergens gelezen dat je een weekendje twee pakken wasmiddel op de klep moet leggen en dat het polyester zich dan wel zal gaan zetten... Maar ik kan uit ervaring vertellen dat dit onzin is. Ik heb enkele maanden de motorkap onder spanning gezet en er is echt geen millimeter van de bolling verdwenen. De kap flext gewoon weer terug.

Een gevolg van de bolling is dat de zijkanten van de motorkap teveel naar binnen wijzen. Ze raken zelfs de body en dat kan toch niet de bedoeling zijn. Als ik echter met de hand in het midden tussen de scharnieren op de motorkap druk, zie je direct de zijkanten veel netter de bodyrand volgen.

De bolling is met de hand te verminderen.

Met bolling...

...zonder bolling.

Kortom, het is zaak om de bolling van de motorkap blijvend te verminderen. Hiervoor wil ik een aluminium hoeklijntje gebruiken dat ik onder de motorkap bevestig. Ik heb eerst aan de bovenkant getest of ik de bolling er met een stukje profiel tussen de scharnier uit kan duwen. Dat lijkt te kunnen, maar zeker weet je dit pas als het hoeklijntje op zijn plek zit.

Zo is de bolling goed te zien.

Het hoeklijntje wordt bevestigd onder één van de moeren van de scharnieren en verder dik ingesmeerd met Sikaflex 260. Een drietal lijmklemmen zorgen voor de nodige spanning tijdens het uitharden.

En nu uitharden maar.

In het datablad van Sikaflex 260N staat dat het spul een maximum kleefkracht heeft van 70 kg per vierkante centimeter en dat het bijzonder goed plakt op aluminium. Dat moet goed komen dan. En jawel, het is goed gekomen. Kijk maar:

De bolling zo goed als verdwenen.

Dat ziet er al véél beter uit. Nu de motorkap definitief bevestigd is heb ik het neusstuk aan de voorzijde nog wel een paar millimeter naar rechts geschoven. Jawel, nog verder uit het midden vandaan. De linker kleppendeksel zit nog maar 5 mm van het polyester af. We gaan zien of dit voldoende is als de motor bij het starten wat driftig op en neer beweegt.

Neusgaten

In het front zitten nog twee gaten. Daar hoort nog wat gaas achter geplakt te worden. Althans zo staat het in de handleiding en wordt het door de meeste bouwers ook trouw uitgevoerd. Ook door mij... alleen wel ietsje anders ;-). Als je het roostertje van BCC gebruikt zullen de mazen nagenoeg horizontaal-verticaal zitten. Omdat het rooster achter mijn grill diagonaal zit, moet dit natuurlijk ook de oriëntatie worden in de 'neusgaten'. Gelukkig heb ik nog wel een stukje gaas van de grill over (understatement).

Diagonaal roostertje.

De roostertjes worden met Sikaflex 260N achter het gat geplakt. Sterk spul zeg... die Sikaflex, of was dat een andere reclame. Mijn eerste patroon is inmiddels zo goed als leeg. Moet eerlijk zeggen dat ik het niet alleen voor de Burton gebruikt heb. Ik krijg er met de kitspuit niks meer uit. Maar dat komt vooral omdat de plunjer - of hoe noem je dat ding dat naar voren gedrukt wordt - niet meer wil bewegen. Ik heb de bovenkant er maar af gesneden. Met wat aluminium-tape hoop ik dat ik de patroon goed dicht heb geplakt, want ik heb binnenkort nog wat nodig om de bolling van de motorkap te verminderen (een volgend bericht).

Plakkerig spul.

Dikke tip, doe handschoenen aan. Dat zwarte spul krijg je niet gemakkelijk van je vingers. En hoe voorzichtig je ook met deze kit doet, op een of andere manier komt het altijd op de achterkant van je ellenbogen en andere plekken terecht.

Zicht op de binnenkant.

Ik heb eerst de roostertjes op de juiste plek gefixeerd met wasknijpers en kabelbinders en daarna pas kit op de randen gesmeerd. Ik was bang dat als ik eerst een kitrandje plaatste en daarna het roostertje hierin drukte, het een bende zou worden. Of het echt zo zou lopen zullen we nooit weten. Misschien dat iemand anders daar wel ervaring mee heeft. Ik heb er best veel kit in gefriemeld en daarna een half boterhamzakje op gedrukt. Zo is de kit nog wat na te drukken in het rooster én kon ik het allemaal wat vlak 'smeren'.

En nu uitharden.

Na een dagje uitharden:

Het slot van de motorkap

In de vorige berichten is de grill al uitgebreid aan bod gekomen. Onderdeel van de bevestiging van de grill is de motorkapsluiting. Althans het deel dat aan de motorkap zit. Het eigenlijke slot zit vast aan het neusstuk.

Onderdelen van het slot.

Meestal wordt zo'n motorkapslot bediend met een kabel. Bij het Burton-slot wordt een extra hevel geleverd. Het huidige veertje moet even losgehaald worden (op de foto het meeste linkse veertje). In de hevel zit een uitsparing die precies op een nokje van het slot past.

Het nokje.

De hevel wordt bevestigd met een boutje door het gaatje waar eerst het veertje aan vast zat. In de hevel zit een tweede gaatje waar het veertje nu aan bevestigd kan worden.

De nieuwe hevel zit op zijn plek.

Onderdeel van de slot-constructie is een windvanger. Schijnt een RDW/APK-eis te zijn.

De windvanger.

De twee bovenste gaten komen overeen met de grote bevestigingsgaten in het slot zelf. Door die grote gaten is het slot nog enigszins te verschuiven voordat het vastgezet wordt. Het onderste stukje RVS dat op de foto te zien is, zorgt voor een extra bevestigingspunt. Ik vermoed dat dit een doorontwikkeling is van de windvanger. De constructie kan zo wat extra krachtmoment verdragen voordat er barsten in de gelcoat ontstaan. Dat stukje past echter niet netjes tegen het laminaat:

Aansluiting is nog niet goed.

Ik zou dit niet zomaar vast durven schroeven. Tijd voor een bezoekje aan de bankschroef. Dit derde bevestigingspunt verdwijnt trouwens uiteindelijk achter de voorste nummerplaat.

Dat ziet er al beter uit.

Voor de bevestiging is een handje boutjes, moertjes en ringetjes nodig:

Om de links-rechts-positie van het slot te bepalen heb ik eerst de motorkap op het oog op z'n plek gelegd en vervolgens van onderuit het slot aan de motorkap 'geklikt'. Daarna de grote gaten afgetekend.

Even passen. Hier nog zonder nyloc's.

In de handleiding wordt hier geen melding van gemaakt, maar ik heb de windvanger-constructie met Sikaflex vastgeplakt aan het neusstuk. Het slot zelf is niet gelijmd. Aan de kant van de windhaak zit geen bout, dus daar heb ik tijdens het uitharden even een lijmklem op gezet.

Weer een klusje geklaard. Deze stond wél op mijn denkbeeldige lijstje ;-).