Ruitenwisser

Bij de keuze voor de hoge voorruit hoort automatisch dat er ook ruitenwissers aanwezig moeten zijn. In een eerder bericht is de werking van het ruitenwissermechaniek onderzocht om zo de aansturing te doorgronden.

De ruitenwisserinstallatie.

Aan het stangenstelsel is te zien dat de wissers in tegengestelde richting bewegen. Dat past bij de klassieke look die nagestreefd wordt. De gaten van de ruitenwisserasjes moeten hierdoor wel symmetrisch t.o.v. het midden in de body geboord worden. Omdat bovenstaand mechaniek op een montageplaat geleverd wordt, komt het met de positie van die gaten wel goed. In de handleiding worden de gaten trouwens uitgemeten vanaf het midden van het gat van het rechter motorkapscharnier, maar ik vertrouw toch liever op de echte hardware en gebruik de montageplaat als soort van mal. Het middelste gat is tenslotte bij het monteren van de voorruit al bepaald (zie vorig bericht).

Voordat de ruitenwisserinstallatie gemonteerd wordt moet deze uit elkaar gehaald worden. BCC heeft overal gekleurde stickertjes geplakt, zodat je later het geheel weer foutloos in elkaar kunt zetten.

Borgclipje

Eerst wordt het borgclipje verwijderd. Onder de borging zit een sluitring en een rubberen ringetje. De asjes kunnen nu uit hun 'schacht' geschoven worden. Ze zitten echter nog met de stangetjes aan de ruitenwissermotor. De kogelkoppeling bij de motor wordt losgemaakt door eerst de borging los te klikken en te verwijderen. Vervolgens kan de kogel uit de cup gewipt worden.

Voorbeeld van de borging.

Het geheel van asjes, stangetjes, veertjes, ringetjes en clipjes.

Nu alleen de doorvoerschacht nog demonteren. Dit doe je door de grote moer aan de onderkant los te draaien.

M12-moer los.

Alle onderdelen van de schacht.

Beetje gepolijst 😎.

Nu kan de montageplaat onder het dashboard bevestigd worden met de middelste schroef van de voorruit. Alleen wil ik de ruitenwissergaten niet al te dicht op de voorruit hebben. De handleiding schrijft al dat je het geheel zo ver mogelijk naar voren moet plaatsen. Ik wil dus nog enkele millimeters verder dan dat het slobgat toelaat. Daar gaat dus het spreekwoordelijke mes in.

Het slobgat opengezaagd.

Met een dun boortje worden de ruitenwissergaten voorgeboord. Nu is in ieder geval de positie in de links/rechts-richting duidelijk.

Alvast een klein richtgaatje boren.

Om de definitieve locatie van de gaten te bepalen wordt eerst een malletje van karton gemaakt. Hiervoor wordt het karton eerst op de gaten in de montageplaat gedrukt en wordt zo de plek van de gaten nauwkeurig overgenomen. Die gaten worden vervolgens uitgeknipt. Met deze mal worden de gaten op een stukje schilderstape overgeschreven op de body.

Met een lamp van onderen zijn de voorgeboorde gaten goed te zien.

De plek van de gaten is overgenomen...

En met de Dremel zijn de gaten vergroot.

Met een klein schuurtonnetje op de Dremel zijn de gaten op de juiste grootte en in de juiste richting te schuren. Met een M12-bout is steeds de passing met de buisjes die gelast zitten op de montageplaat gecontroleerd. Die buisjes wijzen natuurlijk schuin naar achteren, maar ook lichtelijk schuin naar het midden (van bovenaf bekeken).

Past...

...en ziet er goed uit.

The proof of the pudding is in the eating, ofwel maar eens kijken of het allemaal goed past door beide M12-bouten én de bling-bling-hoe-noem-je-die-dingen te passen.

Dat ziet er qua passing, positie en schuinte prima uit.

Tussen dat bling-bling-ding en de body wil ik nog een rubberen ringetje plaatsen om zo te voorkomen dat er water naar binnen kan lekken.

Uitgeknipt rubbertje.

Nu wordt het geheel definitief (!?) vastgezet. Maar niet voordat alle schachten en asjes voorzien zijn van wat vers lithiumvet.

De schachten zitten op hun plek.

De M12-moeren onder het dashboard kunnen nu vastgedraaid worden. De middelste M6-bevestiging (het opengezaagde slobgat) wordt hiervoor even losgedraaid zodat er geen spanning op ontstaat.

M12-moeren vast en middelste moer wat los.

Als de M12-moeren vast zitten, heeft de montageplaat van de ruitenwissermotor zijn definitieve plek aangenomen en kan de middelste verbinding ook aangedraaid worden. De ruitenwisserasjes kunnen nu terug in de schacht.

Vervolgens het rubberen ringetje...

...de sluitring...

...en het borgclipje erop.

Onder het dashboard kan de kogelverbinding met de ruitenwissermotor ook weer hersteld worden.

Alles zit vast!

De ruitenwissers zelf moeten nog even op hun beurt wachten. Het is nu nog wat stoffig in de garage en dat wil ik ze niet aandoen 😉.

Op bovenstaande foto is trouwens een cliffhanger naar het volgende bericht zichtbaar. De sleuven van de ontwaseming.