Rem- en benzineleiding van achter naar voor

De veerpotten zijn klaar om gemonteerd te worden. Het is echter praktisch om - nu ik er nog goed bij kan - eerst de rem- en brandstofleiding aan de linkerzijde van het chassis te bevestigen.

Meteen al wat keuzes te maken:

• Welke leiding boven? Brandstof of rem...
• Hoe laat ik de leidingen achter boven het chassis uit komen? Via een gat door de rand, of om de rand heen?
• Hoe laat ik de leidingen door of om de ophangpunten van de veerpot lopen?
• Hoe laat ik de leidingen bij de vooras lopen?
• Wat voor clipjes gebruik ik hier voor.

Door verschillende bouwers worden hier verschillende oplossingen toegepast. Als pietleut heb ik daar natuurlijk ook mijn ideeën over. Dat begint al bij de clips. Ik ben niet zo'n liefhebber van de fragiele clipjes die bij de remleidingen zaten. Ik heb regelmatig een bericht gelezen dat ze kapot knappen of dat de leiding er uit springt. Ik heb wel eens een bouwer gezien die zelf bevestigingsblokjes heeft vervaardigd van nylon. Ik zat meer te denken aan de 3d-printer. In Tinkercad een modelletje gemaakt:

Leidingclipje in Tinkercad

Met twee van deze clipjes kunnen de twee leidingen bevestigd worden aan het chassis.

Eerste prototype in PLA

Het prototype werkt al best goed. Alleen de diameter van de gaten nog een beetje tunen en dan klemmen de blokjes precies goed.

Prima pasvorm.

PLA is echter geen plastic met een voldoende lange levensduur aan de buitenkant van de auto. Dus een volgende prototype wordt in ABS gemaakt. Da's een stuk lastiger om te printen. Het heatbed moet veel heter, het plakt minder goed aan het heatbed en het krimpt en warpt bij het printen. Ik ben best even bezig geweest om de juiste instellingen te vinden. Met een rimm krijg ik het beste resultaat.

Een rimm rond het object zorgt voor betere kleefkracht en minder kans op vervorming.

Eerste prototype in ABS.

Doordat ABS een beetje krimpt bij het afkoelen, heb ik de diameter van de gaten in het ontwerp nogmaals aan moeten passen. Het resultaat is uiteindelijk een clip met een prima pasvorm die de leidingen goed strak vastklemt tegen de zijkant van het chassis. 

Bij het achterste ophangpunt passen de leidingen door een opening.

De boutjes heb ik nog vervangen door mooie RVS inbusboutjes. Bij het voorste ophangpunt passen de leidingen niet samen door de opening. De brandstofleiding laat ik bovenlangs lopen. Ik weet niet of ik hiermee een potentieel probleem inbouw. Er kan zich tenslotte lucht verzamelen in de bocht. We gaan het zien.

De brandstofleiding moet hiervoor óver de remleiding heen gelegd worden en ná het voorste bevestigingspunt weer terug. Hiervoor heb ik met de 3d-printer een bruggetje gebouwd.

Leidingbruggetje in Tinkercad.

Leidingbruggetje in ABS.

Brandstofleiding bovenlangs.

Bij de vooras is een gat geboord in het hoekje waar de rubberen eindaanslag voor de draagarm aan bevestigd zit. De leidingen liggen bij de voorpoot nog even los. Wachtend op de motor (brandstofpomp) en de hoofdremcilinder. Wordt dus vervolgd...

Nog een aanvulling op deze post: de aansluiting van de brandstofleiding bij de achteras:

Veerpotten - Revisie, de assemblage

Na de poetsbeurt uit het vorige bericht nu dan de assemblage van de veerpotten. Hiervoor moet gelast worden. Mijn lasapparaat is echt bak-en-braad, dus ik ben even bij een collega petrolhead langs geweest. Hij heeft een mooi Cebora'tje en kan wel een lasnaadje leggen.

Alle onderdelen worden hergebruikt, behalve de voorste deksels. Hiervoor zijn nieuwe besteld. Vooruitziende blik van de leverancier: er staat AV op. Alsof er nooit achterste deksels vervangen hoeven te worden???

Vergeleken met de "oude" deksels zijn er wel wat verschillen. Het staal van de nieuwe deksels is een stuk dunner, de rand aan de binnenzijde (om de veer te centreren) is rond i.p.v. bijna driehoekig. En het gat is voorzien van een bronzen bus, zonder randje voor een viltring. We zullen zien of deze deksels net zo lang mee gaan.

De nieuwe deksels.

Even de juiste onderdelen en in de juiste configuratie in de veerpot plaatsen. De korte trekstang met de lange veer vóór en de lange trekstang met de korte veer achter.

De deksels passen wat ruim in de veerpot, dus ze worden vóór het lassen nog even gecentreerd met wat kartonnetjes. Ik laat de deksels een millimeter of twee uitsteken ter compensatie van de afgeslepen rand. Bovendien heb je dan een mooi randje om "in" te lassen.

De deksel gecentreerd.

De deksel is gefixeerd.

De deksel weer dicht.

Tijd om de potten in de RX5 en RX10 te zetten. Vooraf wel even met een staalborstel en vervolgens wasbenzine de lasnaden opgeschoond.

Eerste laag RX5. Niks van te zien...

Tweede laag RX5. Nog steeds weinig van te zien.

Enkele lagen RX10. Die zijn wel zichtbaar ;-)

Ook alvast de stootrubbers met Sikaflex vastgelijmd in de bijbehorende deksels. Niet wetende of dat nodig is...

Het rubbers in de deksels en in de talkpoeder.

Veerpotten - Revisie, de schoonmaak

Er zijn niet veel auto's ontworpen waarbij de voor- en achtervering van één kant van de auto een semi-mechanische verbinding hebben met elkaar. De 2CV is er een van. In de veerpot zitten twee losse veren die middels schotels en trekstangen verbonden zijn met de voorste en achterste draagarm. Op Internet zijn veel plaatjes te vinden van dit unieke concept (b.v. hier).

De veerpotten zijn niet te servicen zonder één van de twee deksels open te slijpen. Ik kies - net als de meeste sleutelaars - voor de voorste deksel. Die ziet er het slechtst uit. Het is de eerste keer even rustig aan beginnen met het wegslijpen van de rand van de deksel. Op een gegeven moment toont zich een spleetje tussen de deksel en de veerpot. Als dat spleetje over de volle omtrek zichtbaar is, ligt de deksel in principe los.

Het spleetje tussen deksel en pot is zichtbaar als een zwart lijntje.

Bij de tweede veerpot weet je wat er te wachten staat, dus dan slijp je met wat meer vertrouwen. Af en toe een keer met een hamer een tik geven op de (of het?) deksel laat de spleet wat sneller zien.

De deksel komt al los.

De deksel worden niet hergebruikt, dus ik heb er een gat in geboord zodat ze met een schroef gemakkelijk uit de pot te trekken zijn.

Met een schroef uit de pot getrokken.

Heel veel jaren terug - toen mijn veerpotten klonken als oude zeehonden - ben ik eens getipt om de veerpotten te voorzien van zonnebloemolie. Op zich een goede tip, maar ik zou hier nu niet meer voor kiezen. De zonnebloemolie heeft zijn werk prima gedaan, maar het is geen lolletje om schoon te maken. Wat een plakkerige troep is dat zeg...

Vieze troep, maar wel prima in takt.

Nog als nieuw!

De zonnebloemolie heeft alles goed gepreserveerd. De veren, de schotels, de trekstangen en de binnenkant van de potten zien er nog best goed uit. De voering (kurk) van de schotels zit ook nog prima vast en is niet versleten.

Wat volgt is een grote schoonmaakbeurt. Maar niet voordat ik een foto maak van iets waar ik al véél over gelezen heb, maar wat ik - door de dikke bitaklaag - zelf nog nooit heb mogen aanschouwen. De AV van avant - de voorkant van de veerpot:

Voor het nageslacht vastgelegd.

Ná vele uren van poetsen, weken, poetsen, schuren, weken en poetsen zien de onderdelen er als volgt uit:

De schotels met prima voering. Zo goed als nieuw durf ik wel te zeggen.

De trekstangen.

De trekstangen, detail van het deel wat aangrijpt in de schotel.

De achterdeksels van de veerpotten met de typische zes puntlassen.
Hier gaan we wat RX5 tussen laten lopen.

De veerpotten van binnen. De glimmende plekken
laten zien waar de schotels vaak hebben vertoefd.

De potten zijn grotendeels roestvrij.

Nu de potten en alle onderdelen schoon zijn kunnen ze voorbereid worden op het dicht lassen. Meer hierover in een volgend bericht.

Achteras - Remleidingen

Een van de veelbesproken 2CV-onderwerpen is en blijft de doorvoer van de remleiding voor de achterremtrommels. In mijn ogen geniaal bedacht (zoals wel meer ideeën bij de 2CV geniaal zijn). Bij de meeste auto's is bij het wiel een stuk rubber remslang nodig vanwege de beweging van de remtrommel (of klauw) t.o.v. het chassis/de carrosserie. Bij een 2CV is ervoor gekozen om de metalen remleiding in een spiraal in de achteras te leggen. De spiraal vangt de beweging van de draagarm t.o.v. de achteras op. Simpel en doeltreffend!

De originele remleiding wordt vervangen door een remleiding van RVS. Dit heeft voor- en nadelen. De oorspronkelijke remleiding is van een nikkel-koper-legering gemaakt. Die is wat gemakkelijker te buigen. RVS is taaier en dus moeilijk te buigen maar roest niet. Met wat beleid valt het buigen in de praktijk mee. Niet te kleine radius kiezen, want dan kan de leiding knikken...

Wat niet meevalt zijn de bevestigingsplaatjes die aan de RVS-spiraal zitten. Per spiraal zit aan de ene kant een plaatje voor de bout die door de achteras moet én aan de andere kant een plaatje dat de spiraal moet fixeren aan de draagarm. Ik ben niet erg onder de indruk van de kwaliteit...

Bij het vastdraaien van de bevestigingsmoer aan de buitenkant van de achteras raakte de bout los. Deze zit met een paar minuscule puntlasjes gefixeerd aan het metalen plaatje.

Onder op de foto de "nieuwe" plaatjes die ik heb verwijderd.
De bout is bij het monteren losgeraakt.

Ik heb ervoor gekozen om de bevestigingsplaatjes van de "oude" leiding te hergebruiken.

De "oude" plaatjes hergebruikt met verse popnagels.

Het materiaal van de plaatjes van de oude spiraal is echt veel sterker en beter gevormd. De bout zit ook veel degelijker vast. Gelukkig had ik die spiralen nog niet weggegooid. Ook de plaatjes aan de andere kant van de spiraal zijn erg flimsy.

Oud boven, nieuw onder. Ik kies ook hier voor "oud".

Dus ook hier maar even (!?) de oude plaatjes hergebruikt.

Da's een stuk degelijker.

Het is best even priegelen om de spiraal goed in de achterasbuis te krijgen. Het hierboven genoemde boutje moet door het juiste kleine gat in de buis en gelijktijdig moet de remleiding door het juiste grote gat in de buis gestoken worden. In de diverse bouwverslagen kun je hier verschillende oplossingen voor vinden. Ik heb een oude dunne bezemsteel voorzien van een zaagsnede aan het uiteinde. In deze spleet klem ik het bevestigingsplaatje terwijl de bezemsteel door de spiraal steekt.

Speciaal gereedschap ;-).

Met wat geduld en door het uiteinde van de remleiding vooraf op de juiste manier te buigen lukt het prima om de spiraal gepositioneerd te krijgen in de achteras. Bij het vastdraaien van de moer op de bout moet je er wel even op letten dat het omgebogen nokje aan het eind van het plaatje precies in het daarvoor bestemde gat in de buis valt. Dit nokje zorgt ervoor dat het plaatje niet gaat draaien bij het bevestigen van het moertje aan de buitenzijde.

Het uiteinde van de remleiding, het "nokje" en de bevestigde moer.

Als je de spiraal van links en recht niet hebt verwisseld (kan zomaar gebeuren - ik ben ervaringsdeskundige), dan komt de remleiding op onderstaande manier uit de achteras:

De remleiding komt uit de buis

De remleiding wijst naar achteren (rechts op de foto) en komt een beetje boven de lasnaad van de draagarm uit. Heb je de spiralen van links en recht per ongeluk omgewisseld, dan wijst de remleiding wat meer naar beneden en komt onder de lasnaad van de draagarm naar buiten. Da's niet de bedoeling dus (vreemd genoeg zat het bij mij dus fout, kijk maar). 100% zeker van mijn zaak ben ik overigens niet want hoewel de meeste foto's op Internet mijn verhaal bevestigen, zie ik ook nog wel eens een bouwer die de remleiding naar beneden laat wijzen (linker en rechter spiraal omgedraaid).

Ook nog even controleren of de spiraal overal voldoende afstand houdt tot de binnenkant van de asbuis. Anders een beetje bijbuigen.

De remleding wijst naar achteren.

Nu kan de remleiding voorzichtig in de juiste stand gebogen worden langs de draagarm in de richting van de remtrommel. De twee bevestigingsclips houden de remleiding op zijn plek. Ik heb een paar korte stukjes oude brandstofslang gebruikt om de remleiding vast te klemmen.

Leiding vast langs de draagarm.

Nu de remleiding gefixeerd is kan de opening in de as afgedopt worden. De oude kunststof doppen verkeren nog in goede staat en zien er na een schoonmaakbeurt (ze zaten natuurlijk vol met bitak) weer prima uit. Let er bij het monteren op dat de uitsparingen aan de binnenkant van de dop goed liggen met het fixeerplaatje van de remleiding. Dat past allemaal precies in elkaar en houdt elkaar in positie.

De as is weer afgedopt.

Ik heb wat zwarte sikaflex bij de uitgang van de remleiding gesmeerd. Zo komt hier wat minder snel vuil of vocht naar binnen. De dop wordt nog voorzien van een spanbandje. Ik had even niets te doen (!?) dus heb de oude spanbandjes in ere hersteld.

De oude spanband weer op spanning.

Achteraanzicht.

Wat nog volgt is de montage van de remleidingen aan de remcilinders en het t-stuk in het midden van de as. In een later bericht meer hierover.

Achteras - Bruggenbouwer

Enkele berichten geleden heb ik aandacht besteed aan de brandstoftank. Aan de flens van de tankvlotter zit de brandstofslang en de twee draden voor de vlotterweerstand bevestigd. Ter info: de weerstandswaarde is ongeveer 300 Ohm bij lege tank. Na dit klusje kan de "brug" over de tank bevestigd worden. Volgens mij gebeurt dit standaard met M9-bouten. Ik heb hier gekozen voor M10 inbusbouten van RVS.

M10 RVS inbus met nylock. Is toch mooi.

Dit deel van de auto zag er enkele maanden geleden héél anders uit.

Klaar om de body te ontvangen.

Beetje overkill (M10, RVS, Inbus, Nylocks), maar dat past wel bij een kitcar.