Veerpotten - Revisie, de schoonmaak

Er zijn niet veel auto's ontworpen waarbij de voor- en achtervering van één kant van de auto een semi-mechanische verbinding hebben met elkaar. De 2CV is er een van. In de veerpot zitten twee losse veren die middels schotels en trekstangen verbonden zijn met de voorste en achterste draagarm. Op Internet zijn veel plaatjes te vinden van dit unieke concept (b.v. hier).

De veerpotten zijn niet te servicen zonder één van de twee deksels open te slijpen. Ik kies - net als de meeste sleutelaars - voor de voorste deksel. Die ziet er het slechtst uit. Het is de eerste keer even rustig aan beginnen met het wegslijpen van de rand van de deksel. Op een gegeven moment toont zich een spleetje tussen de deksel en de veerpot. Als dat spleetje over de volle omtrek zichtbaar is, ligt de deksel in principe los.

Het spleetje tussen deksel en pot is zichtbaar als een zwart lijntje.

Bij de tweede veerpot weet je wat er te wachten staat, dus dan slijp je met wat meer vertrouwen. Af en toe een keer met een hamer een tik geven op de (of het?) deksel laat de spleet wat sneller zien.

De deksel komt al los.

De deksel worden niet hergebruikt, dus ik heb er een gat in geboord zodat ze met een schroef gemakkelijk uit de pot te trekken zijn.

Met een schroef uit de pot getrokken.

Heel veel jaren terug - toen mijn veerpotten klonken als oude zeehonden - ben ik eens getipt om de veerpotten te voorzien van zonnebloemolie. Op zich een goede tip, maar ik zou hier nu niet meer voor kiezen. De zonnebloemolie heeft zijn werk prima gedaan, maar het is geen lolletje om schoon te maken. Wat een plakkerige troep is dat zeg...

Vieze troep, maar wel prima in takt.

Nog als nieuw!

De zonnebloemolie heeft alles goed gepreserveerd. De veren, de schotels, de trekstangen en de binnenkant van de potten zien er nog best goed uit. De voering (kurk) van de schotels zit ook nog prima vast en is niet versleten.

Wat volgt is een grote schoonmaakbeurt. Maar niet voordat ik een foto maak van iets waar ik al véél over gelezen heb, maar wat ik - door de dikke bitaklaag - zelf nog nooit heb mogen aanschouwen. De AV van avant - de voorkant van de veerpot:

Voor het nageslacht vastgelegd.

Ná vele uren van poetsen, weken, poetsen, schuren, weken en poetsen zien de onderdelen er als volgt uit:

De schotels met prima voering. Zo goed als nieuw durf ik wel te zeggen.

De trekstangen.

De trekstangen, detail van het deel wat aangrijpt in de schotel.

De achterdeksels van de veerpotten met de typische zes puntlassen.
Hier gaan we wat RX5 tussen laten lopen.

De veerpotten van binnen. De glimmende plekken
laten zien waar de schotels vaak hebben vertoefd.

De potten zijn grotendeels roestvrij.

Nu de potten en alle onderdelen schoon zijn kunnen ze voorbereid worden op het dicht lassen. Meer hierover in een volgend bericht.