Versnellingsbak en koppelingsplaat

Nu de motor bijna klaar is om op het chassis geplaatst te worden, wil ik nog even terugkijken naar de versnellingsbak en de koppelingsplaat. In een eerder bericht is de buiten- en binnenkant al schoongemaakt. Nu zitten de boven- en achterdeksel er alweer op. Bij de achterdeksel moet niet alleen vloeibare pakking op de rand van de deksel, maar ook op de moeren zelf.

Versnellingsbak dicht ná poetsbeurt.

In het versnellingsbakhuis moet nog de bediening van de koppelingsplaat gemonteerd worden: het druklager en de koppelingsgaffel. Die laatste wordt later verbonden met het koppelingspedaal.

Bediening van de koppeling.

In bovenstaande foto's is de prise-as te zien die in het toplager van de krukas geschoven moet worden. Maar eerst moet het vliegwiel en de koppelingsplaat nog op de krukas komen. Het vliegwiel is best een zwaar onderdeel, bedoeld om de motor rustig en stabiel rond te laten draaien. Die massa moet echter wel in beweging gezet worden (en afgeremd). Veel Burton-bouwers hebben een voorkeur voor een licht vliegwiel. Dit komt de acceleratie van de auto ten goede. Het vliegwiel kan hiervoor afgedraaid worden of omgewisseld worden voor een lichtere variant. Zelf houd ik meer van een rustig lopende auto en hoeft het voor mij allemaal niet zo snel. Ik laat het zware vliegwiel dus voor wat het is: zwaar!

Het (zware) vliegwiel schoon geborsteld.

Het vliegwiel wordt op de krukas bevestigd met vijf nieuwe rekbouten. Omdat deze - volgens het boekje - vervangen moet worden ná demontage. Misschien wat overdreven maar ook niet de grootste kostenpost.

Nieuwe rekbouten.

Het vliegwiel wordt gemonteerd met vijf nieuwe rekbouten. 

Op het vliegwiel komt de nieuwe frictieplaat en deze wordt opgesloten door de drukgroep. De frictieplaat moet goed in het midden op de krukas/het toplager uitgelijnd worden; anders passen de versnellingsbak en de motor straks niet goed in elkaar. Om de frictieplaat uit te lijnen wordt vaak een hulpmiddeltje gebruikt dat tijdelijk door de frictieplaat in het toplager gestoken wordt. In de foto hieronder het houten stokje.

Drukgroep (boven), frictieplaat (onder), uitlijnstokje en bevestigingsboutjes.

Langzaam de zes boutjes steeds verder aandraaien.

Nu kan de drukgroep aan het vliegwiel bevestigd worden met de zes boutjes met veerringetjes. De zes boutjes worden langzaamaan steeds verder aangedraaid. De drukgroep past precies in de uitsparing van het vliegwiel.

De frictieplaat precies in het midden.

De koppelingsplaat is gemonteerd.

De motor en de versnellingsbak worden op het chassis in elkaar geschoven. Dit kan ook op de werkbank, maar dan wordt het geheel van motor en versnellingsbak best zwaar om te vertillen. Eerst de versnellingsbak op het chassis dus. Deze wordt aan de achterkant op het stuurhuis bevestigd met een nieuwe versnellingsbaksteun. De rubbers van de oude zijn gescheurd.

De oude en nieuwe steun.

De bevestingingsstrip wordt hergebruikt.

De versnellingsbak, klaar om de motor te ontvangen.

De versnellingsbak wordt tijdelijk ondersteund door een balkje. De motor wordt op een ladeblok voor het chassis geplaatst. Bij het plaatsen en uitlijnen is het handig om met zijn tweeën te zijn. Het lukte in een keer om de prise-as in het toplagertje te krijgen... Aan de voorkant zijn alvast nieuwe motorsteunen geplaatst. Ook hier waren de rubbers van de oude steunen aan het scheuren.

De motor bijna op het chassis.

Een totaalplaatje volgt nog...

En dan nog iets over olie. Da's best een lastig onderwerp. Olie wordt continu doorontwikkeld en voorzien van nieuwe additieven. Deze hebben echter niet allemaal een positief effect op de relatief oude materialen in de versnellingsbak van een 2CV. Ik heb uiteindelijk (...) gekozen voor de Pistoneeze Classic van Millers, EP 80w90 GL4. Een minerale versnellingsbakolie die geschikt is voor klassieke versnellingsbakken met mogelijk onderdelen van een koperlegering (messing en/of brons).

Deze olie zit in de bak (géén aandelen).