De paraplu

De schakelpook van de A-types van Citroën is altijd al een beetje a-typisch geweest. Ik herinner me nog de eerste keer dat ik met mijn eerste Eend (een 2CV4) voor het rode stoplicht stond en 'm alvast in de eerste versnelling zette - althans dat dacht ik. Natuurlijk stond hij in z'n achteruit en zonder achteruitrijlamp moet de bestuurder achter mij minstens net zo geschrokken zijn als ik toen de auto bij groen naar achteren reed. Gelukkig geen botsing.

De pook wordt wel eens liefkozend de paraplu genoemd, zoals hij daar onder het dashboard uitsteekt. Ben je echter gewend aan de pookbewegingen en het typische schakelpatroon, dan wil je eigenlijk niet anders. Het hoort nu eenmaal bij het Eend-gevoel. Ik moest ook wel even nadenken of ik dat niet voor 100% over wilde nemen in de Burton. Lastig, omdat de opzet van het dashboard bij de Burton hier niet echt geschikt voor is. Misschien nog even wennen aan het feit dat de Burton ook niet meer echt een Eend is. Voor de Burton heeft BCC de pook op de versnellingsbak behoorlijk ingekort. Hierdoor voelt het schakelen een stuk minder - hoe zal ik het noemen - soepeltjes aan. Het is wat ehhh... sportiever geworden. Wat dat betreft goed bedacht door Dimitri en prima passend bij de uitstraling die men nastreeft (sportauto).

Hoewel ik de Burton meer zie als een hobbyauto met een klassiek roadster-gevoel dan een sportauto, heb ik uiteindelijk toch gekozen voor de standaard opzet zoals die door BCC bedacht is. De aansluiting tussen schakelpook en pook op de versnellingsbak wordt in ieder geval nog steeds gevormd door dat wokkelvormige verbindingsstukje.

Ontmanteling van de pook van de Eend. De "wokkel" is al schoon.

Dat verbindingsstukje heb ik in de bankschroef even echt een verdraaiing van 90 graden gegeven. De hoek van de nieuwe pook is net even rechter dan die van de originele gaffel.

Het nieuwe korte pookje. Een van de rubbers wordt vernieuwd.

Eén van de rubbers in de wokkel is versleten en moet vervangen worden. De nieuwe rubbers van BCC zijn wat kleiner en hebben iets meer speling in het gat van de wokkel. Ze zijn ook wat stugger wat de speling weer wat minder maakt. Allemaal millimeterwerk, dus wellicht niet te merken. In de gaffel heb ik twee extra sluitringen gemonteerd zodat het rubber wat strakker zit.

Pookbuisbevestiging aan de binnenkant van het schutbord.

De schakelstang glijdt door een buis die aan de binnenkant aan het schutbord bevestigd wordt. De beugel moet wat bijgebogen worden om de hoek van het schutbord netjes te volgen. Onder het dashboard wordt de buis op een standaardplek op het chassis gemonteerd. Dit past allemaal prima en zeer stabiel.

Lekker kussentje voor als je onder het dashboard met werken.

De knop op de pook komt later. De pook schakelt prima en beweegt ook met voldoende ruimte tussen de twee verwarmingsbuizen. Het nieuwe rubberen deel van het verbindingsstukje zit - anders dan bij de Eend - volledig vrij schuifbaar op het dunne uiteinde van de schakelstang. Bij de Eend is dit vergrendeld met een clipje door een gaatje in het stangetje. Zie detail op de bovenste foto.

De wokkel met het nieuwe rubbertje.

Voldoende ruimte in de eerste versnelling...

...en ook in z'n achteruit.

Tijdens de eerste proefrit moet de werking natuurlijk nog voor het echie bewezen worden. Voorlopig voelt het allemaal erg solide aan.