Stuurstang - Het bovenste deel

Voor het bovenste deel van de stuurstang (-kolom) heb ik gekozen voor de oplossing met het afneembaar stuur. De instap in de Burton is zonder stuur wat gemakkelijker (we zijn ook geen twintig meer); het stelen van de Burton wordt juist moeilijker. Door de stad heen lopen met een stuur in je hand ziet er misschien wel wat eigenaardig uit :-).

De onderdelen van de bovenste stuurstang.

Wat niet op bovenstaande foto staat is de kruiskoppeling die tussen de bovenste en de onderste stang zit. Waar bij de 2CV (en aanverwanten) maar één stuurstang aanwezig is, rechtstreeks vanuit het stuurhuis naar het stuur, is de zitpositie in de Burton verder naar achteren en een stuk lager. Om dit mogelijk te maken zit er een behoorlijke 'knik' in de stuurstang ter hoogte van de kruiskoppeling. Het bovenste gedeelte bestaat uit een holle buis met aan twee kanten een ingeperst lager. De stuurstang loopt hier doorheen. In het dashboard zit al een gat voor de stuurstang. Dit gat is groot genoeg voor een 'vast' stuur. Voor een afneembaar stuur moet het gat verruimd worden. Eerst maar eens kijken hoe de stuurstang uit het dashboard steekt. Hiervoor heb ik eerst de kruiskoppeling op de onderste stang bevestigd. De bovenste stang steek ik hier even tijdelijk in.

De stang steekt enigszins schuin omhoog door het gat.

De stang komt niet precies onder een hoek van 90 graden t.o.v. van het vlak van het dashboard uit het gat. Op de foto is te zien dat de stang wat te veel naar boven wijst. Om dit te minimaliseren zou het gat eigenlijk wat lager moeten zitten. Maar er is niet zoveel ruimte omdat het dashboard daar simpelweg ophoudt. Omdat het gat voor het afneembare stuur toch wat groter moet, kies ik ervoor om het zo laag mogelijk te plaatsen. Ik gebruik de bevestigingsring als template.

De ring tegen de onderste rand van het dashboard.

De gaten van de ring moeten goed gericht worden zodat het 'Burton'-logo op de flens van de buis netjes aan de bovenzijde komt.

Op het zicht 'horizontaal' en dan de gaten boren.

Het resultaat.

Na elk geboord gat stop ik een boutje door de ring en in het gat, zodat de kans dat de ring verschuift minimaal is. Nu wordt het tijd om de buis te passen. Aan de lengte van de stuurstang met buis valt niets te wijzigen, dus laten we hopen dat de afstand tot het dashboard klopt... En zoals veel zaken bij de Burton nét niet helemaal pas zijn, is dat ook nu het geval. Bij het monteren van de onderste stuurstang werd al duidelijk dat de body ietsiepietsie ver naar voren op het chassis staat. Ook nu lijkt het erop dat de afstand tot het dashboard wat te klein is. Ik kan de buis monteren aan het dashboard, maar dan zou de polyester zichtbaar bol komen te staan. Helemaal vlak lukt niet i.v.m. de verticale hoek, maar voor de extra millimeters ga ik nog een pasflensje maken. Het plaatje Trespa komt weer tevoorschijn. De dikte van deze plaat lijkt precies te zijn wat ik nodig heb. Ik gebruik weer de bevestigingsring als template.

Pasflens van Trespa.

De pasflens komt tussen het dashboard en de flens van de stuurbuis. Met die flens ertussen klopt de afstand van de buis naar de kruiskoppeling en is de bolling van het dashboard minimaal. Gelukkig. Het stuur is natuurlijk een eyepiece, dat moet er wel fraai uit zien...

De kruiskoppeling gemonteerd.

Bevestiging aan het polyester van het dashboard.

Zicht op het dashboard.

De vier RVS bolkopjes waarmee de stuurbuis is vastgezet heb ik even glimmend gepolijst. Ja ik wordt ook wel eens moe van mezelf...

Nu de stuurstang helemaal gemonteerd is resteert nog het fixeren van de stuurbuis onder het dashboard. Hiervoor zit in de kit een gebogen plaat met gaatjes en een uitlaatbeugel. Het is zaak de stuurbuis te fixeren zonder dat er spanning op komt te staan. Dat zou het sturen alleen maar verzwaren. Dus ik maak eerst de beugel vast aan de buis, teken de gaten af op het polyester en boor dan met een 2 mm-boortje naar buiten. Vervolgens boor ik met een grotere boor van buiten weer naar binnen. Minder kans dat er grote chips gelcoat afspringen.

Gaten geboord in de body. Altijd weer spannend.

Nu maak ik alles weer los en probeer het weer zo spanningsloos mogelijk vast te draaien. De uitlaatklem is eigenlijk net iets te kort voor de zelfborgende moeren. Ze zouden er een slagje of twee verder op mogen. Maar goed, we doen het ermee.

Alles weer vast.

Zicht onder de motorkap.

Weer een mijlpaal bereikt. De stuurkolom is gemonteerd. Volgende klus: de achterklep. Pfff, dat wordt een lastige.