De bank - demontage

Zitten is een belangrijke bezigheid als je in een auto rijdt. De Burton is ontworpen met de achterbank van de Eend als zitmeubel. De ronding van de koets is afgestemd op de vorm van de bank. Er zijn echter ook andere opties te kiezen. Van die klassieke Cobra-bucket seats bijvoorbeeld. Erg fraai!

Met de keuze voor het zitmeubel moet rekening gehouden worden met een aantal dingen:

• Hoe hoog kom je te zitten. Liever niet te hoog, want dan steek je boven de voorruit uit en da's geen porum.
• Hoe ver kom je naar voren. Ver genoeg om de pedalen te bedienen...
• ...maar niet zo ver dat de schakelpook niet meer vrij kan bewegen.

Ik kies voor de achterbank van de Eend. De bekleding is niet meer zo fris (understatement) dus die wordt vernieuwd. Dan ook maar meteen alles vervangen. Ik ben niet zo'n ervaren stoffeerder, dus ik heb een berg foto's gemaakt bij de ontmanteling.

De "hoedenplank".

Van een afstandje ziet de bekleding er nog best aardig uit. Zeker als je bedenkt dat dit er al sinds de jaren tachtig van de vorige eeuw op zit. Als je goed kijkt zie je dat het allemaal wel wat doorgezakt is. De stof scheurt nog net niet van ellende uit zichzelf van het frame.

Er heeft altijd een extra hoes omheen gezeten.

De elastieken zijn nog nooit vervangen en zijn hun elasticiteit wel grotendeels kwijt. De jute is echter nog best oké.

In het midden is ruimte vrijgehouden voor de gordels.

De bekleding is deels bevestigd met stalen stangen die door tunnels in de stof gestoken worden, en deels met een overmaat aan varkenskrammen (wie heeft die naam bedacht?). Zoals hier bij de achterste poten:

Met de Franse slag. Krammetje méér mevrouw?

Bevestiging met stangen.

De bank van onze Club heeft dichte zijkanten. Hier wordt zo'n stangbevestiging gebruikt (zie hierboven). Bij de rugleuning wordt een ander systeem toegepast. In de stof zit een dun stangetje geschoven. Krammen prikken door de stof en om het stangetje heen en worden bevestigd aan de haakjes van de elastieken.

Krammen en haakjes.

Bij het zitgedeelte wordt gebruik gemaakt van jute, bij de rugleuning worden een soort van lange veren gebruikt.

Onder de bekleding zit nog een laagje schuimrubber. Dit is her en der met een klodder contactlijm vast gemaakt zodat het niet verschuift. Zowel op de jute als op het frame.

Zo, dat ruimt al lekker op.

De schuimrubber is wel aan vervanging toe...

Het frame is kaal.

Het bevestigingsmechanisme is ook niet meer in tact. De veer is op meerdere plekken gebroken.

Kapot...

Ik was niet van plan om de bank kantelbaar of verstelbaar te maken, dus voor de bevestiging moet ik nog iets bedenken. Het worden niet de profielen die BCC in zijn assortiment heeft zitten.

In het volgende bericht wordt de bank bekleed.