Achteras - Remleidingen (deel 2)

In een vorig bericht is de remleiding bij de achteras behandeld. Toen zijn we door de achteras bij de remtrommel uitgekomen. In dit bericht wordt die remleiding verbonden met de remleiding die naar voren loopt en verbonden met de remcilinders in de remtrommel achter.

De trommels liggen al een tijdje te wachten op montage.

Remtrommels voorzien van lagers, klaar voor montage.

Helaas heb ik geen foto's gemaakt van de afstelling van de achterremmen. Da's namelijk best nog een interessant onderwerp. Misschien in de toekomst een keer. Dit bericht start met de remtrommels gemonteerd.

De remtrommel heeft aan de buitenzijde geen vetkeerring maar een strak passende kunststof dop. Het is een verbetering t.o.v. de dop van blik die er oorspronkelijk op zat (die kon je elke keer vervangen nadat je die met een schroevendraaier en hamer had proberen te verwijderen), maar iets met een rubberen afdichting zou toch mijn voorkeur hebben...

Aan de binnenzijde van de montageplaat steekt de aansluiting van de remcilinder naar buiten. Hier moet de remleiding in bevestigd worden.

Ik heb de remleiding vooraf al een keer naar binnen gestoken om te kijken hoe ver deze in het gat past. Da's namelijk nog best ver. Met een stift heb ik voor mezelf een lijntje op de leiding gezet (niet te zien op de foto) zodat deze dadelijk ook weer ver genoeg naar binnen gaat.

Het remsysteem is ontworpen voor de groene LHM-remvloeistof die voor zover ik weet alleen door Franse autofabrikanten gebruikt wordt. Misschien wel alleen door Citroën. Alle onderdelen van rubber in het remsysteem zijn hiervoor geschikt. In het verleden heeft een APK-station bij mijn eend het reservoir - uit onwetendheid - wel eens aangevuld met DOT3. Ondanks de groene kleur van het deksel en de grote groene sticker met de letters LHM. Resultaat was dat de rubbers in de hoofdremcilinder oplosten en de remmen dus vastliepen. Op de snelweg welteverstaan. En ik maar denken dat ik een steeds stevigere tegenwind had.

Kortom, de rubbers in het systeem moeten geschikt zijn voor LHM. De tule op het uiteinde van de nieuwe remleiding heeft hiervoor een kenmerkende groene stip.

Rubber van het juiste type.

De wartel voorzien van wat kopervet.

Steek eerst de leiding weer tot aan het eerder aangebrachte lijntje naar binnen, voordat de wartel aangedraaid wordt. En bij het aandraaien: vast = vast. Het is allemaal best fragiel spul, dus het stuk-draai-monster ligt op de loer... Mocht de leiding bij de remmentest (later) lekken, dan kun je de wartel altijd nog een stukje vaster aandraaien.

Met een speciale sleutel vast = vast draaien.

In het bovenste gat komt de ontluchtingsnippel.

In het midden van de achteras komen de twee remleidingen van de remtrommels samen. Ze worden met een T-stuk (!?) verbonden met de leiding naar voren. Het is nog best een fröbelklusje om de drie leidingeindjes op de juiste manier en voorzichtig bij elkaar te buigen.

Ik had de neopreen beschermingstules nog liggen. Na een schoonmaakbeurt (ze zaten onder een dikke laag bitak) zijn ze prima her te gebruiken om de leiding te beschermen bij de asdoorvoer en deze redelijkerwijs af te sluiten.

Het achterste remsysteem is nu helemaal gereed. Time for a brew, zouden de Engelsen zeggen.